Corydoras info

Het geslacht Corydoras omvat meer dan 142 soorten die allen leven in Zuid Amerika. Ze vormen samen met een aantal andere geslachten de familie Callachtidae of in het Nederlands de Pantsermeervallen.

De naam Pantsermeerval hebben ze te danken aan het ontbreken van schubben. In plaats van schubben hebben ze onder de slijmhuid beenplaten die als een soort pantser werken. Samen met de stekelige voorste rugvinsgtraal en borstvinstralen vormen ze een lastig hapje voor rovers.

Alle Corydoras soorten kunnen ook in zuurstofarm water overleven. Ze schieten dan naar het oppervlak en nemen een hap lucht die door de darmen wordt geperst. De darmen nemen dan zuurstof op uit het water.

Het geslachtsonderscheid bij de Corydaras is soms wat lastig. Doorgaans is de vrouw wat groter en voller dan de man. Ook is veelal de rugvin wat anders van vorm. Bij de man is de rugvin wat puntig en bij de vrouw wat afgerond.

Inrichting

Voor de meeste Corydoras soorten is een aquarium van minimaal 80 centimeter voldoende. Het aquarium los beplanten, gebruik kienhout en stenen om schuilplaatsen te maken.Zorg dat het wateroppervlak open blijft, ze gaan namelijk weleens aan het oppervlak ademhalen (darmademhaling, ze slikken de lucht in en persen die dan door de darmen). Een zachte zandbodem is noodzakelijk voor ze om te kunnen grondelen.

Voeding

De meeste Corydoras zijn alleseters, ze lusten algen, groenvoer, rode, witte en zwarte muggelarven en voedertabletten. Het zijn goede opruimers en houden de bodem van het aquarium mooi schoon, maar ze moeten toch afwisselend gevoerd worden.

Karakter

Het is een vreedzame scholenvis die je samen kunt houden in een groepje vanaf 5/6 stuks. Corydoras zijn overdag aktief en kunnen prima in een gezelschapsbak gehouden worden. Niet met cichliden samenhouden.

Kweek

Het kweken van Corydoras gaat vrij makkelijk, het beste kun je een groepje maken van meer mannetjes dan vrouwtjes (3/2). De eitjes worden in open water bevrucht en afgezet aan ruiten, bladeren, stenen of in javamos. De eitjes losmaken of samen met het substraat overbrengen naar een kweekbak. De eitjes komen na 2 à 3 dagen uit. Zorg dat de eitjes niet te fel belicht worden anders raken ze beschimmeld. De jongen kun je opkweken met cyclops of pas uitgekomen artemia-naupliën.

Vervoer van Corydoras

Veel Corydoras soorten hebben een giftig zelfverdedigings mechanisme om te voorkomen dat ze worden opgegeten door grotere vissen. In geval van gevaar kunnen ze de stekels in hun rugvin en borstvinnen uitspreiden en op slot zetten. Hierdoor blijven ze in de bek of keel van de aanvaller steken waardoor een andere vis het wel uit zijn hoofd laat om een Corydoras te willen doorslikken. Ook bij het uitvangen van een Corydoras met een netjes blijven ze geregeld met deze stekels in het netje hangen. Pas op bij het losmaken, als de stekel in je huid komt kan hij gedeeltelijk afbreken en in de huid achterblijven. Deze wondjes zijn pijnlijk en gaan vaak ontsteken.

Naast de puntige stekels kunnen een aantal Corydoras soorten een gifstof afgeven aan het water wanneer ze gestresst zijn of in gevaar verkeren. Bij vervoer in een te kleine hoeveelheid water of teveel Corydorassen in de kleine ruimte kan dit leiden tot snelle sterfte onder de vissen. Vervoer de Corydoras dus bij voorkeur alleen met andere Corydorassen en met niet teveel in één zak. Omdat er nog maar weinig onderzoek naar dit gif is gedaan is niet duidelijk of dit gif vanuit de kieuwen of vanuit de stekels wordt verspreid. Men denkt dat in ieder geval de Corydoras adolfoi, Corydoras arcuatus, Corydoras melini, Corydoras metae, Corydoras panda, Corydoras robineae, Corydoras rabauti, Corydoras atropersonatus, Corydoras sterbai en Corydoras trilineatus over dit gif beschikken maar het is raadzaam ook bij de andere soorten op te letten.

bron: www.hobbykwekers.nl